آموزش با محیط ۳D Max و عملکرد های اولیه آن

در این مطلب با محیط کار در این مطلب با محیط کار ۳D Max و عملکردهای اولیه آن را آموزش می‌دهیم. مباحث این مطلب شامل این موارد هستند:

• محیط  کار
• تغییر فرم اشیا با استفاده از گیزموها
• ریبون Graphite Modeling Tools
• پنل Command
• لغزنده  Time و نوار Track
• مدیریت فایل

آشنایی با فضای کار ۳D Max

در این قسمت به‌صورت خلاصه موارد محیط کار را آموزش می‌دهیم که باید درباره  عملکرد و چگونگی کار کردن با فضای کار ۳D Max بدانید.

1. دکمه Application: منوی Application را باز می‌کند. این منو حاوی دستوراتی برای مدیریت فایل است.
2. نوارابزار اصلی: دسترسی سریعی برای ابزارها و پنجره‌های حاوی وظایف معمول و پرکاربرد را در اختیار شما قرار می‌دهد.
3. ریبون Graphite Modeling Tools: امکان دسترسی به بازه بزرگی از ابزارها را می‌دهد که این ابزارها برای ایجاد و ویرایش مدل‌ها در ۳D Max استفاده می‌شوند.
4. نوارابزار Quick Access: بعضی از پرکاربردترین دستورات برای مدیریت فایل به همراه دستورات Undo و Redo روی آن قرار دارند.
5. نوار منو (Menu Bar): به شما اجازه می‌دهد تا به دستوراتی که درون دسته‌هایی گروه‌بندی‌شده‌اند دسترسی پیدا کنید.
6.  Info Center: اجازه دسترسی به اطلاعات درباره ۳D Max و دیگر محصولات Autodesk را می‌دهد.
7.  سربرگ‌های پنل Command: در اینجا تمام ویرایش‌ها و تغییرات پارامترها انجام‌شده. به‌علاوه امکان دسترسی به توابع و انتخاب‌های ایجاد اشیا فراهم آمده است. این قسمت توسط پنل ها و سربرگ‌هایی تقسیم‌شده است مانند پنل Creation، پنل Modify و مانند آن.
8.  رول آوت ( Rollout ): قسمتی از پنل Command که می‌توان آن را باز کرد تا لیستی از پارامترها را ببینید. با بستن آن، تنها نام عنوان نمایش داده می‌شود.
9. نماها ( Viewports ): می‌توانید حالت‌های نمایش ( View ) مختلفی را انتخاب کنید تا در نماها نمایش داده شود. با این کار می‌توان شی‌ء را در حالت‌های مختلفی دید.
10.  

بخش خط فرمان در محیط کار ۳D Max

1.  لغزنده Time (زمان): فریم کنونی را نشان داده و اجازه می‌دهد تا با حرکت دادن آن روی نوار Time می‌توانید فریم کنونی را تغییر دهید.
2. نوار Track (زیر نظر داشتن): این خط زمان شماره فریم‌ها را نشان می‌دهد؛ وقتی یک شی را انتخاب می‌کنید، کلیدهای انیمیشن آن روی نوار Track ظاهر می‌شوند.
3.  خط پیغام (Prompt Line) و کنترل‌های نوار وضعیت (Status Bar): پیغام‌ها و اطلاعات وضعیت درباره سن (Scene) و دستور فعال را نشان می‌دهد.
4.  ناحیه نمایش مختصات (Coordinate Display Area): به شما اجازه می‌دهد تا مقادیر برای تبدیل‌ها و تغییر اندازه‌ها را مشخص کنید.
5.  کنترل‌های کلید انیمیشن (Animation Key Controls): کنترل‌های پخش انیمیشن هستند.
6. کنترل‌های حرکت در نماها: آیکون‌هایی که نمایش و حرکت در نماها را کنترل می‌کنند؛ این آیکون‌ها ممکن است بسته به نوع نمای فعال تغییر کنند.
7.  

شناخت نماها در محیط ۳D Max

اغلب کار خود را در نماها انجام می‌دهید. این پنجره‌ها مشخص‌کننده فضای سه‌بعدی هستند که از یک سیستم مبتنی بر مختصات کارتزین استفاده می‌کند. عبارت مختصات کارتزین (Cartesian Coordinate) همان سیستم مختصات مبتنی بر محورهای Y، X و Z است. می‌توانید محور X را به‌عنوان جهت چپ‌راست، Y به‌عنوان بالا- پایین و Z را به‌عنوان بیرون-درون (به درون و بیرون صفحه در نمای Top) در نظر بگیرید. مختصات به‌صورت یک سری از سه عدد مانند (-, ۰, ۳,۷) بیان می‌شوند. این مختصات نمونه نشان‌دهنده مکان صفر روی محور X، مکان ۳ در بالا محور Y و مکان ۷ به سمت عقب محور Z است.

چگونه چیدن چهار نما صورت می‌گیرد؟

نماهای ۳D Max پنجره‌هایی درون صفحه‌نمایش شما هستند که هرکدام زاویه‌ای از اشیا روی صفحه‌نمایش را نشان می‌دهند. به‌صورت پیش‌فرض چهار نمای اصلی وجود دارد:

1. جلو (Front)
2. بالا (Top)
3. چپ (Left)
4. پرسپکتیو (Perspective)

سه مورد اول نمایش‌های دوبعدی عمودی (Orthographic) نامیده می‌شوند. بعضی وقت‌ها بانام پنجره‌های مدل‌سازی نیز از آن‌ها یاد می‌شود. این پنجره‌ها برای بیان دقیق روابط ابعاد و اندازه عالی هستند و بنابراین ابزار مناسبی برای تغییر اندازه اشیا درون صفحه‌نمایش و تنظیم دقیق چیدمان آن‌ها وجود دارند. منوی برچسب نمای General ( [ + ] ) در پوشه بالا سمت چپ هر نما گزینه‌هایی برای نمایش نما یا فعال کردن آن‌ها در اختیار می‌گذارد. همچنین به شما اجازه دسترسی به پنجره Viewport Configuration را نیز می‌دهد.

نمای پرسپکتیو اشیا را در فضای سه‌بعدی نمایش داده و از پرسپکتیو در نمایش عمق استفاده می‌کند. دقت کنید در شکل چگونه اشیا دورتر در نمای پرسپکتیو کوچک‌تر دیده می‌شوند. در حقیقت، آن‌ها دارای اندازه یکسانی هستند که در نماهای عمودی مشخص است. نمای پرسپکتیو به‌خوبی خروجی را به شما نشان می‌دهد. برای انتخاب یک نما، روی قسمت خالی آن نما کلیک کنید (روی یک شی کلیک نکنید). اگر چیزی را انتخاب کرده بودید، کافی است روی یک جای خالی کلیک کنید تا از انتخاب خارج شود.

مکعب (view cube) در فضای کار ۳D Max

کنترل View Cube، به‌صورت بصری جهت یک نما را نشان داده و به شما اجازه می‌دهد تا جهت نمایش را تنظیم کرده و یا بین حالت‌های نمایش استاندارد و ایزومتریک جابجا شوید. ابزار View Cube به‌صورت پیش‌فرض در گوشه بالا سمت راست همه نماها نمایش داده می‌شود. در نمای فعال با تغییر جهت نمایش، جهت View Cube نیز تغییر می‌کند درحالی‌که در نماهای غیرفعال، وضعیت آن بدون تغییر باقی می‌ماند. وقتی ماوس را روی View Cube قرار می‌دهید، فعال می‌شود. با استفاده از دکمه سمت چپ ماوس می‌توانید یکی از حالت‌های نمایش موجود را مورداستفاده قرار داده. حالت نمایش کنونی را چرخانده یا به حالت نمایش اصلی مدل بازگردید. کلیک راست نیز یک منوی میانبر با چند گزینه را باز می‌کند.

کاربرد دکمه‌های ماوس در محیط ۳D Max

هرکدام از سه دکمه روی ماوس نقش متفاوتی را برای مدیریت نماها در فضای کار ایفا می‌کنند. وقتی از تغییردهنده‌هایی مانند کلید Alt استفاده شود، می‌توان از آن‌ها برای حرکت در نمایش استفاده کرد. وقتی دکمه سمت راست ماوس را در یک نمای فعال می‌زنید (البته به‌جز روی برچسب نما)، یک منوی میانبر که با نام منوی چهارگانه (Quad Menu) شناخته شده است. در مکان نشانگر ماوس ظاهر می‌شود. منوی چهارگانه می‌تواند تا چهار ناحیه یک‌چهارم حاوی دستورات مختلف را در خود داشته باشد تا مجبور نباشید برای هر کاری به سراغ پنل Command بروید.

انتقال اشیا با استفاده از گیزموها

استفاده از گیزموها یک روش سریع و مؤثر برای تغییر فرم (جابجا کردن، چرخاندن و یا تغییر اندازه) اشیا است که در آن از فیدبک های اینتراکتیو استفاده می‌شود. وقتی یک ابزار تغییر فرم مانند Move را انتخاب می‌کنید. یک گیزمو روی شی‌ء انتخاب‌شده ظاهر می‌شود. گیزموها به شما اجازه می‌دهند تا اشیا را به‌صورت اینتراکتیو درون نمای موردنظر اداره کرده تا بتوانید فرم آن‌ها را تغییر دهید. کادرهای نمایش مختصات در پایین صفحه ظاهرشده و اطلاعات مختصات یا زاویه یا درصد برای مکان، چرخش و اندازه شی‌ء را هنگام تغییر فرم نمایش می‌دهند. به‌محض این‌که یک ابزار تغییر فرم را انتخاب می‌کنید. گیزموها درون نمای شی انتخاب‌شده در نقطه محوری ظاهر می‌شوند.

• W برای Move جابه‌جا کردن شکل
• E برای Rotate چرخاندن شکل
• R برای Scale تغییر مقیاس شکل

ریبون Graphite Modeling Tools

ریبون Graphite Modeling Tools قسمتی از رابط کاربری ۳D Max است. این ریبون ابزارهای مختلفی برای ایجاد و تغییر سریع و آسان مدل‌ها در ۳D Max فراهم می‌کند. تمام ابزارهای موجود در آن برحسب عملکرد درون سربرگ‌هایی تقسیم‌شده‌اند. ابزارهای درون هر سربرگ نیز به پنل هایی تقسیم‌ می‌شوند. برای مثال سربرگ Graphite Modeling Tools حاوی ابزارهایی است که اغلب برای مدل‌سازی و تغییر چندضلعی‌ها استفاده می‌کنید که به چند پنل تقسیم‌شده. تا دسترسی به آن‌ها آسان‌تر شود.

پنل های درون سربرگ Polygon Modeling عبارتند از:

• پنل Polygon Modeling (مدل‌سازی چندضلعی)
• پنل  Modify Selection (تغییر انتخاب)
• پنل Edit
• پنل  (All) Geometry (هندسه)
• پنل زیرشی
• پنل Loops (حلقه‌ها)
• پنل های دیگر

پنل Command در فضای کار ۳D Max

هر چیزی که باید ایجاد و مدیریت‌شده و روی آن انیمیشن اعمال شود را می‌توانید در پنل Command پیدا کنید که به‌صورت عمودی در سمت راست رابط کاربری وجود دارد. این پنل به سربرگ‌هایی تقسیم‌شده است که دستورات درون هر سربرگ دارای عملکرد وابسته هستند. کاری که به آن نیاز دارید تعیین‌کننده سربرگی است که باید روی آن کلیک کنید. وقتی با یک پنل مواجه می‌شوید که از صفحه شما بلندتر است، ۳D Max یک نوار اسکرول نازک در سمت راست نمایش می‌دهد. نشانگر ماوس نیز به یکدست تبدیل‌شده که به شما اجازه بالا و پایین کردن پنل را می‌دهد.

1. پنل Create اجازه ایجاد اشیا، نورها، دوربین‌ها و موارد دیگر را می‌دهد.
2. پنل Modify (تغییر دادن) اجازه اعمال تغییردهنده‌ها روی اشیا را می‌دهد.
3. پنل Hierarchy (سلسله‌مراتب) اجازه تنظیم و تصحیح سلسله‌مراتب برای اشیا و تغییر نقطه‌های محوری آن‌ها را می‌دهد.
4. پنل Motion (حرکت) اجازه دسترسی به ابزارهای ایجاد انیمیشن را می‌دهد.
5. پنل Display اجازه دسترسی به انتخاب‌های نمایش برای شی روی صحنه را می‌دهد.
6. پنل Utilities (ابزارها) اجازه دسترسی به توابع مختلف ۳D Max مانند ابزارهای ثبت حرکت و Asset Browser را می‌دهد.

لغزنده Time و نوار Track

در پایین رابط کاربری ۳D Max لغزنده Time و نوار Track قرار دارند. لغزنده Time به شما اجازه می‌دهد تا روی فریم‌های صحنه خود حرکت کنید که به این کار اسکراب کردن ( Scrubbing ) گفته می‌شود. می‌توانید با کلیک روی فلش‌های دو طرف لغزنده Time یا زدن کلیدهای > و < به‌اندازه یک فریم جابجا شوید. همچنین می‌توانید از لغزنده Time برای ایجاد انیمیشن روی اشیا استفاده کنید. برای این کار فریم‌های کلیدی ( Keyframes ) تعریف می‌کنید. وقتی یک شی انتخاب‌شده است، روی لغزنده زمان کلیک کنید تا پنجره Create Key (ایجاد کلید) باز شود که به شما اجازه می‌دهد فریم‌های کلیدی برای تغییر فرم روی شی‌ء انتخاب‌شده ایجاد کنید.

نوار Track در پایین لغزنده Time قرار دارد. این نوار به‌صورت یک خط زمان است. در اغلب مواقع نوار Track فریم‌ها را نمایش می‌دهد. در این حالت هر فریم فضای خالی بین دو خط است. روی این نوار می‌توانید مشخصات انیمیشن برای یک شی تغییر دهید. وقتی یک فریم کلیدی وجود داشته باشد، کلیک راست روی آن یک منوی میانبر باز می‌کند که با استفاده از آن می‌توانید فریم‌های کلیدی را حذف کنید، مقادیر تغییر فرم را به‌صورت جداگانه ویرایش کرده و چگونگی نمایش نوار Track را تغییر دهید.

مدیریت فایل در ۳D Max

۳D Max به‌صورت خودکار چند زیرپوشه را ایجاد کرده و آن‌ها را درون پروژه‌هایی قرار داده است. انواع مختلف فایل در پوشه‌های دسته‌بندی‌شده درون پوشه پروژه قرار می‌گیرند. برای مثال، فایل‌های صحنه در پوشه Scenes ذخیره‌شده و تصاویر رندر  درون پوشه پروژه Render Output قرار می‌گیرند. پروژه‌ها با توجه به نوع فایلی که روی آن کار می‌کنید ایجاد می‌شوند. ۳D Max به‌صورت خودکار ساختار پوشه مناسب برای کار شمارا در زمان ایجاد یک پروژه جدید، می‌سازد و تنظیمات پیش‌فرض آن فایل‌ها را با این روش مرتب می‌کند.

برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!