لویی کان، معماری که پیش از زمان خود بود، در ۲۰ فوریه ۱۹۰۱ در پارنو، استونی متولد شد. کان در دبیرستان مرکزی فیلادلفیا و مدرسه هنرهای عمومی صنعتی تحصیل کرد و در سال ۱۹۲۴ مدرک معماری خود را از دانشگاه پنسیلوانیا گرفت. کان پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۹۲۶ بهعنوان طراح ارشد در دفتر معماری شهر فیلادلفیا کارکرد. در تاریخ ۲۹-۲۹-۱۹۲۸ کان به اروپا سفر و پس از بازگشت به آمریکا با آژانسهای مختلفی در فیلادلفیا کارکرد.
کان همیشه علاقه زیادی به ایجاد تغییرات اجتماعی از طریق معماری داشت. وی دفتر خود را در سال ۱۹۳۵ تأسیس و در پروژههای مختلفی برای اداره مسکن فیلادلفیا کارکرد. در طول جنگ جهانی دوم او حتی خانههایی را برای کارگران کارخانه طراحی نمود. ۱۹۴۷ سالی بود که وی بهعنوان استاد معماری در دانشگاه Yale منصوب شد. این شروع یک حرفه معلمی معتبر بود و او این پست را به مدت ده سال در دانشگاه یل حفظ کرد و بعداً استاد دانشگاه پنسیلوانیا شد.
شهرت و موفقیت لویی کان
وی از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۱ در اقامتگاه آکادمی آمریکا در رم بهعنوان معمار شناخته شد. اینیک موفقیت بزرگ و یک نقطه اوج برای حرفه کان بود. در این زمان بود که وی فرصت دیدار از یونان، مصر و ایتالیا را پیدا کرد و رویکرد اساسی خود را نسبت به معماری توسعه داد. او سبک کلاسیک را اقتباس کرد و از فرمهای جامد و مواد بادوام در کارهای خود استفاده کرد و آنها را با درایت با تکنیکهای مدرن ترکیب کرد.
اولین شاهکار طراحیشده توسط لویی کان، گالری هنری دانشگاه ییل در کنتیکت بود. که هنوز هم بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین پروژه های کان شناخته میشود. در سال ۱۹۶۱ بنیاد مطالعات پیشرفته هنرهای زیبا گراهام به او بورس تحصیلی داد تا حرکتهای ترافیک را مطالعه کرده تا بتواند یک سیستم روگذر کارآمد برای آنها طراحی کند. کان سپس مهارتهای خود را در سطح بینالمللی گسترش داد. او حتی دو پروژه بزرگ در جنوب آسیا ازجمله موسسه مدیریت هند در احمدآباد و مجلس ملی در داكا پایتخت بنگلادش را طراحی كرد. مجمع ملی داکا یکی از آثار قابلاحترام کان در سراسر جهان بود.
پروژههای عمده انجامشده توسط لویی کان عبارتاند از:
- حمام ترنتون در نیوجرسی، ۱۹۵۴-۱۹۵۹.
- آزمایشگاههای تحقیقات پزشکی ریچاردز در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ۱۹۵۷-۱۹۶۵.
- خانه اشریک در چستنوت هیل، پنسیلوانیا، ۱۹۵۹-۱۹۶۱.
- موسسه مطالعات بیولوژیک جوناس سالک در لا ژولا، کالیفرنیا، ۱۹۵۹-۱۹۶۵.
- خوابگاه الئونوردونولی اردمن، اقامتگاه دانش جویان دختر، کاهابرن مار-پنسیلوانیا.
- پایتخت ملی بنگلادش در داکا، بنگلادش ۱۹۶۲.
- موسسه مدیریت هند در احمدآباد، هند ۱۹۶۳.
- موزه هنر كیمبل در فورت ورث، تگزاس، ۱۹۷۲-۱۹۶۵.
- مرکز هنر انگلیس یل در نیوهون، کنتیکت، ۱۹۶۹-۱۹۷۴.
سبک و معماری لویی کان
لویی کان به تعریف معماری مدرن کمک کرد. معماری هنر، دانش طراحی، ساخت سازههایی مانند خانهها، موزهها و ساختمانهای اداری می باشد. معماری کان دارای چندین ویژگی تعریفشده است. بهعنوان مثال، کان بهظاهر و احساس موادی که استفاده کرده، بسیار علاقهمند بود. او از آجر و بتن به روشهای جدید و ویژه استفاده کرد. کان همچنین به استفاده از نور خورشید توجه دقیق داشت. او دوست داشت که نور طبیعی از طریق پنجرهها و روزنههای جالبتوجه وارد ساختمانهای خود شود. کارهای کان همچنین با استفاده خلاقانه از اشکال هندسی قابلشناسایی می باشد. در بسیاری از ساختمانهای او از مربع، دایره و سه شکل سهضلعی بنام مثلث استفادهشده است.
شعارهای معروف لویی کان
- معماری دستیابی به حقیقت است.
- وقتی دیوار از هم جدا شد و ستون رخ داد، رویداد مهم معماری را در نظر بگیرید.
- طراحی زیبایی نیست، زیبایی از انتخاب، قرابت، ادغام، عشق به وجود میآید.
- یک ساختمان عالی باید با نهایت اندازهگیری شروع شود، هنگام طراحی باید از طریق وسایل قابلاندازهگیری عبور کند و در پایان باید بینهایت اندازهگیری باشد.
آثار بهجامانده از لویی کان
لویی کان بهطور گستردهای یکی از معماران بزرگ قرن بیستم شناخته میشود. بااینحال بناهای کمی به نام خود دارد. مانند هر هنرمند بزرگی، تأثیر کان هرگز با تعداد پروژههای انجامشده اندازهگیری نشده، بلکه با توجه به ارزش طراحیهای او اندازهگیری شده است. لوئیس کان یکی از تأثیرگذارترین و تحسین برانگیزترین معماران زمان خود بود. در هنگام مرگ عنوان «برجستهترین معمار آمریکایی» را به خود اختصاص داد. علیرغم همه اینها، هنگام مرگ، کان چیز زیادی ازنظر مالی نداشت و حتی بدهکار بود. وی در ۱۷ مارس ۱۹۷۴ در یک توالت مردانه در نیویورک به دلیل ایست قلبی با مرگ ناگهانی روبرو شد.
۱. ساختمان جاتیو سنگساد در بنگلادش
معماری مدرنیسم بهطور سنتی فایدهای، براق و بیشتر از همه بدون زمینه در نظر گرفته میشود. بهگونهای که میتواند در هر زمینهای قرار گیرد و همچنان بر اصول زیباییشناختی و الزامات عملکردی آن وفادار بماند. بااینحال، ساختمان مجمع ملی لویی کان در بنگلادش در داکا نمونهای خارقالعاده از معماری مدرن است که بهعنوان بخشی از معماری بومی بنگالی رونویسی میشود. ساختمان شورای ملی، که در سال ۱۹۸۲ تکمیل شد. بهعنوان یکی از برجستهترین آثار کان، بلکه بهعنوان یک بنای یادبود نمادین برای دولت بنگلادش است.
به گفته خود معمار لوئیس کان:
در این مجموعه من یک عنصر نور دهنده به فضای داخلی طرح معرفی کردهام. اگر یک سری ستون میبینید میتوانید بگویید که انتخاب ستونها انتخاب در نور است. ستونها بهعنوان جامد فضای نور را قاب میکنند. اکنون بهصورت معکوس به آن فکر کنید که ستونها توخالی و بزرگتر هستند و دیوارههای آنها میتوانند خودشان نور بدهند. پس حفرهها اتاق هستند و ستون سازنده نور است و میتواند اشکال پیچیدهای به خود بگیرد و پشتیبان باشد من در تلاش هستم تا این عنصر را به حدی توسعه دهم که به موجودی شاعرانه تبدیل شود و زیبایی خاص خود را در خارج از جایگاه خود در ترکیب داشته باشد. این باور، طرح، الگو نبود، بلکه ذاتی است که یکنهاد میتواند از آن بیرون بیاید.
۲. آزمایشگاههای تحقیقات پزشکی ریچاردز
آزمایشگاه تحقیقات پزشکی ریچاردز لوئیس کان در دانشگاه پنسیلوانیا که زمانی «مهمترین ساختمانی ساختهشده در ایالاتمتحده» از جنگ جهانی دوم شناخته میشد، مورد بیمهری کاربران قرارگرفت. دانشمندان ادعا میکنند این ساختمان از حریم شخصی برخوردار نیست. بیشازحد در معرض نور خورشید قرار دارد و برای آزمایشهای آزمایشگاهی مناسب نیست. بنابراین، معمار دانشگاه بهتازگی بازسازی کامل چهار برج آجری ریچاردز را به پایان رسانده و آنها را به مطبها و آزمایشگاههای رایانهای برای محققان تبدیل کرده است.
در این ساختمان، آزمایشگاهها در ۳ برج مستقرشدهاند که به کنارههای برج چهارمی متصل هستند که در وسط فضا قرار دارد. هر یک از برجها در هشت طبقه و به مساحت ۱۴ مترمربع ساختهشده است. فضاهای مرکزی هر یک از برجها بهصورت فضاهای باز و بدون پله، آسانسور و هرگونه ستون طراحیشده است. این جای سؤال دارد که این ساختار ساختمان چگونه است؟ خوب، هر برج دارای ۸ ستون خارجی است که در چهار لبه هر طبقه در مکانهای نقطه سوم قرار دارند (نقاطی که برج را به سه قسمت مساوی تقسیم میکنند). این بدان معناست که میتوان گفت ستونها نیز طوری طراحیشدهاند که در معرض تحمل وزن این ماده قرار بگیرند.
۳. موسسه مطالعات بیولوژیک سالک
در سال ۱۹۵۹، جوناس سالک، مردی که واکسن فلج اطفال را کشف کردهبود، با طرحی به لوئیس کان مراجعهکرد. شهر سن دیگو، کالیفرنیا یک مکان زیبا را در La Jolla در امتداد ساحل اقیانوس آرام به او هدیه داده بود. جایی که سالک قصد داشت یک مرکز تحقیقات بیولوژیکی ایجاد کند. سالک، که واکسن وی قبلاً تأثیر مهمی در پیشگیری از بیماری داشت. قاطع بود که در طراحی این مرکز جدید باید پیامدهای علوم را برای بشریت کشف کند. وی همچنین دستورالعمل گستردهتری برای معمار منتخب خود داشت.
آزمایشگاههای موسسه سالک، ابتدا بهعنوان یک جفت برج از هم جداشده توسط یک باغ تصور میشدند، به دو بلوک کشیده تبدیل شدند که یکدیگر را در یک میدان سنگفرش آینه میکردند. بارگاه مرکزی توسط مجموعهای از برجهای جداشده پوشانده شده است که برجستگیهای مورب آنها اجازه میدهد پنجرههایی رو به غرب به اقیانوس داشته باشند. این برجها توسط پلهای کوچکی به بلوکهای آزمایشگاهی مستطیل متصل میشوند و عبور از شکافهای دو محوطه غرقشده را فراهم میکنند که باعث میشود نور طبیعی به فضاهای تحقیقاتی زیر نفوذ کند. کان این دادگاهها را نهتنها بهعنوان چاه سبک، بلکه بهعنوان اشاره به کلبههای صومعه سنت فرانسیس آسیسی گنجانده است.
۴- خانه اشریک در چستنوت هیل
خانه اشریک در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، یکی از مورد مطالعه ترین خانههای ساختهشده از ۹ خانه ساختهشده توسط معمار آمریکایی لویی کان است. با سفارش مارگارت اشریک در سال ۱۹۶۱ تکمیل شد. این خانه خصوصاً به دلیل سازماندهی فضایی و تهویه و نور طبیعی که توسط پنجره و پیکربندی کرکره غیرمعمول آن ارائه میشود، موردتوجه قرارگرفته است. آشپزخانهای از چوب و مس توسط وارتون اشریک، صنعتگر و هنرمند معروف در سطح ملی برای این خانه ایجادشده است. خانه یک خوابه یک جامد مستطیل با سقف مسطح است که ضلع بلند آن رو به خیابان می باشد. مصالح اولیه ساختمان بلوک بتونی باروکش گچبری است.
این خانه طراحی سادهای با لابی مرکزی شامل؛ راهپله و سالن استراحت با شومینه دارد. شکل کلی این خانه دوطبقه مستطیل شکل است. بااینحال، بیان متقارن پنجرهها و ورود بهراحتی مفاهیم طراحی را که قبلاً کان در معماری، سازمانی و عمومی خود به کار برده است، نشان میدهد، جایی که پنجرههای بزرگتر و کوچکتر در نمای باستانی، در ترکیب کلی او تأثیر ایجاد میکنند. نماها با پنجره ها پوشانده شده اند، بعضی از آنها با فضای بیرونی و برخی از پنجرهها بهطور عمیق در حجم ساختمان قرار میگیرند.
با طراحی، خانه اشریک دارای دیوارهای ضخیمی بوده که برای جا دادن قفسهها یا تعبیه پنجرههای همسو با دیوارهای داخلی برش خورده است. بلوک بتونی بیرونی خانه بهصورت روکشدار است تا ظاهری یکپارچه به آن بدهد و در ترکیب با سازههای چوبی پنجرهها و درها از ظرافت بسیار خوبی برخوردار است.
۵. موزه هنر كیمبل در فورت ورث، تگزاس
موزه هنر كیمبل توسط لوئیس كان كه در فورت ورث، تگزاس واقعشده است. عنصر نور طبیعی کانون اصلی طراحی شده و فضاهای زیبایی را ایجاد میکند که برای هنری که در آن قرار دارد کاملاً مناسب است. شکل متمایز خزانههای بشکهای سیکلوئید موزه کیمبل با نورگیرهای باریک پلکسی گلاس پوشانده شده و فضای نفوذ نور طبیعی به فضاها را فراهم میکند. برای پخش این نور، بازتابندههای آلومینیومی سوراخدار به شکل بال آویزان هستند و سطوح صاف طاق بتونی را روشن کرده و درعینحال شرایط نوری زیبا و دلربا را برای آثار هنری فراهم میکنند.
با جزئیات احیاگرانه و کمبود تزئین کاملاً مدرن، نشانههای معماری رومی شامل؛ طاقهای بزرگ و طاقنما است. این موارد با استفاده از بتن، سنگ تراورتن و بلوط سفید، همه مواد اصلی پروژه، امکانپذیر شد. بیشتر گالریها در طبقه فوقانی واقعشدهاند تا بیشتر نور طبیعی را فراهم کنند. مجاری هوا و خدمات مکانیکی در فضاهایی قرار دارند که لبه طاقها به هم نزدیک میشوند.
۶. مرکز هنر انگلیس یل در نیوهون
مرکز هنر انگلیس یل موزهای در دانشگاه یل در نیوهیون، کانتیکت و آخرین ساختمانی بوده که توسط لوئیس کان معمار معروف آمریکایی طراحیشده است. این مرکز در سال ۱۹۶۶ پس از کمک مالی پل ملون، یکی از ثروتمندترین افراد در ایالاتمتحده و فارغالتحصیل سال ۱۹۲۹ یل تأسیس شد، او مجموعه بزرگی از هنر انگلیس خود را به دانشگاه هدیه داد و بودجه ساخت یک ساختمان جدید را برای نمایش در آن تأمین کرد. ملون هنگام تحصیل در دانشگاه کمبریج در دهه ۱۹۳۰ علاقه زیادی به هنر، تاریخ و فرهنگ انگلیس پیدا کرد و در تمام طول زندگی خود علاقه زیادی به انگلیس داشت. در کمبریج، او همچنین شروع به جمعآوری هنرهای انگلیس، بهویژه نقاشی، چاپ ها و کتابهای کمیاب در قرن هجدهم کرد.
مرکز هنری بریتانیا یل ساختمانی چهار طبقه است که قسمت خارجی آن از فولاد مات و شیشه پوشانده شده است. ازنظر داخلی، فضاهای گالری در اطراف دو حیاط سرپوشیده جریان دارند. بزرگتر از این دو، دادگاه کتابخانه، شامل یکی از نمادینترین ویژگیهای معماری موزه، یکراه پله استوانهای تحمیلی ساختهشده با بتن برهنه است که حجم منحنی آن، نقشه هندسی مرکز را افزایش داده و در تضاد با آن است. سنگ تراورتن، بلوط سفید، بتن برهنه و پارچههای بلژیکی از مواد مورداستفاده در فضای داخلی بوده و همراه با نور طبیعی که از طریق دنبالهای از نورگیرها به داخل ساختمان میریزد، ظاهری آرام و صمیمی به موزه میبخشد. پس از هشت سال بازسازی، مرکز هنر هنری ییل در مه ۲۰۱۶ بازگشایی شد.
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!