محاسبه تعداد میلگرد در فونداسیون فلزی و بتنی

میلگرد ماده اصلی موجود در بتن مسلح است. میله های فولادی در پایه های بتونی ریخته شده، دیوارها و سایر سازه ها تعبیه شده اند تا استحکام بیشتری داشته باشند. برجستگی های کوچک در هر قطعه میلگرد پس از سخت شدن بتن، ارتباط مکانیکی بین بتن و فولاد ایجاد می کند. در نتیجه دیوار یا دال تمام شده به ویژه در کشش و مقاومت قابل توجهی پیدا می کند. یک دال یا دیوار بتنی مسلح قادر به تحمل نیرویی است که توسط خاک گسترده، با ته نشینی و حتی در بعضی موارد با فعالیت لرزه ای اعمال می شود.

میلگرد دارای ضخامت های مختلف است و برای محافظت در برابر خوردگی، گاهی با روکش پوشانده می شود. میلگرد همچنین کد ساختمان و مشخصات مهندسی اندازه میلگرد، فاصله و سایر جزئیات تقویت کننده فولاد را برای سازه های بتونی ریخته شده تعیین می کند. برای اینکه فولاد مداوم باشد، طول های جداگانه میلگرد به طور معمول خم می شوند تا در گوشه ها امتداد داشته و با هم همپوشانی داشته باشند تا بتوانند آنها را با سیم های فولادی گره بزنند.

مهم‌ترین معایب میلگرد در هنگام جابه‌جایی و نصب

مشکلات و معایب میلگرد اغلب در اثر شکستن، جابجایی یا ته نشینی بتن به‌وجود می‌آیند. پیمانکاران گاهی اوقات به رغم آنچه نقشه های ساختمانی درخواست می کنند، از تقویت کننده های فولادی کم یا بدون آن، استفاده می کنند، صرفاً برای صرفه جویی در هزینه های ساخت است. هنگامی که میلگرد به طور صحیح قرار نگیرد، یا اگر هنگام ریختن از موقعیت خود خارج شود، مشکل دیگری می تواند رخ دهد.

اگر آرماتورهای فولادی بیش از حد به سطح یا لبه بتن نزدیک باشند، خصوصیات مقاوم سازی آن به خطر می افتد و احتمال زنگ زدگی آن بیشتر است. این مورد باعث ضعف بیشتر بتن می شود. اگر جزئیات تقویت کننده فولاد (میلگرد) قبل از ریختن سازه بتنی ضعیف نصب نشده باشد، هزینه بالایی پرداخت می شود.