اهمیت نور در معماری و طراحی
نور در معماری و طراحی نقش مهمی را ایفا‌می‌کند و به کاربران اجازه‌می‌دهد فضاها را ببینند و فعالیت‌های روزانه خود را انجام‌دهند؛ اما قدرت آن مدت‌هاست که از این عملکردهای اساسی فراتر رفته‌است که عمدتاً ناشی از پیشرفت‌های تکنولوژیکی و روندهای جدید طراحی است که منجر به نوآوری و خلاقیت بیشترمی‌شود.
طراحی نورپردازی معاصر این توانایی را دارد که به‌طور کامل فضای یک اتاق را متحول کند، بر راحتی بصری تأثیر بگذارد و با تعریف حجم، توجه به بافت و افزایش رنگ‌ها را تنظیم کند، همچنین می‌تواند درک شکل و اندازه را تعیین کند. به‌عنوان‌مثال، در اتاقی که به‌خصوص کوچک‌است، داشتن نوراضافی که از دیوارهای رنگ روشن منعکس‌می‌شود، فضا را بزرگ‌تر نشان می‌دهد. به‌طور مشابه، ثابت‌شده است که نور بر خلق‌وخو، تمرکز و رفاه کلی تأثیر می‌گذارد. درحالی‌که یک محیط با نور کافی با گرما و افزایش سطح انرژی مرتبط است، نور ضعیف می‌تواند منجر به کمبودهای سلامتی، ازجمله سردرد، خستگی چشم و حتی افسردگی شود.
اهمیت نورپردازی در طراحی و معماری
نور در معماری یک عنصر اساسی در فرآیند طراحی است که هر جنبه از ساختمان را برجسته می‌کند. چیدمان پروژه، موقعیت بازشوها، عملکرد و زیبایی‌شناسی سازه را در داخل و خارج تعیین می‌کند. بنابراین، نورپردازی (چه مسکونی و چه تجاری) یکی از مهم‌ترین عناصری است که در طراحی باید درنظرگرفته‌شود، این به این معنی است که باید در مراحل اولیه به آن پرداخته‌شود و برای رسیدن به اثر موردنظر با توجه به نوع، به‌خوبی فکرشود. درهرصورت، معماری و نور باید یک‌دیگر را تقویت‌کنند و به‌عنوان دو بخش وابسته به‌هم از یک تجربه یک‌پارچه عمل‌کنند.
نورپردازی درطراحی نما چیست؟
نورپردازی نما استفاده از وسایل روشنایی برای نورپردازی نمای بیرونی ساختمان در شب است. هدف اصلی این است که زیبایی معماری یک سازه را پس از غروب خورشید نمایان کنیم؛ اما به‌غیراز آن، می‌تواند امنیت را افزایش دهد یا برای جامعه محلی جذاب باشد. نور مواد مختلف و سطوح انعکاسی را روشن می‌کند و بازی از نقاط برجسته و سایه ایجاد می‌کند که ساختارهای معمولی را به نقاط دیدنی و مناظر نفس‌گیر تبدیل می‌کند.
نور مستقیم و غیرمستقیم در معماری
برای درک کامل کاربرد نور در معماری، درک دو مفهوم اصلی نورپردازی بسیار مهم است. این شامل نور مستقیم و غیرمستقیم می‌شود. نور مستقیم شامل روشنایی یک اتاق مستقیماً از منبع نور مرئی است. بیشتر برای ارائه راه‌حل‌هایی برای روشنایی محیط و کار استفاده می‌شود. از سوی دیگر، نور غیرمستقیم، از طریق انعکاس پرتوهای نور بر روی سطوح، روشنایی فضا را فراهم می‌کند. درنتیجه نور ملایم‌تری با حداقل تابش خیره‌کننده ایجاد می‌کند. کمیت و کیفیت نوری که از طریق نور غیرمستقیم به داخل اتاق منعکس‌می‌شود به بازتاب سطوح و شدت منبع نور بستگی دارد؛ بنابراین، برای نورپردازی دیوار، دیوارهای‌مات و بافت‌دار برای به حداقل رساندن تابش خیره‌کننده بهتر‌است.
توزیع نور در معماری و طراحی
طراحی نور اغلب راه‌حلی برای نیازهای فضا است؛ بنابراین، روش توزیع نور باید به‌خوبی اندیشیده شود. این جنبه همچنین نوع لامپ‌ها و وسایل روشنایی مورداستفاده در طراحی نورپردازی معماری را تعیین می‌کند؛ بنابراین طراحی نور باید کاربرد نهایی را در نظر داشته باشد. نور بر نحوه درک و تجربه ما از یک فضای خاص تأثیر می‌گذارد. طراحی نور یک عنصر کلیدی در معماری و یکی از گسترده‌ترین مهارت‌ها است. هم ازنظر زیبایی و هم ازنظر ساختاری کاربرد دارد و با هر کاربرد و اثر موردنظر متفاوت است.
کاربردی‌ترین حالت‌های توزیع نور
۱. کاهش نور
این‌یکی از رایج‌ترین روش‌های نورپردازی معماری است. این شامل قرارگرفتن منبع نور در بالای اتاق است، بنابراین پرتوهای آن به سمت پایین بر روی یک صفحه کارمی‌تابد. این بیشتر برای روشنایی محیط در برآوردن سطوح روشنایی استاندارد و ارائه نور یکنواخت کاربرد دارد.
۲. بالابردن نور
نورپردازی معمولاً یک روش نورپردازی غیرمستقیم است زیرا نور به سقف و دیوار منعکس می‌شود تا اتاق را روشن کند؛ بنابراین، عمدتاً به‌عنوان نورپردازی برجسته برای کاربردهای داخلی عمل می‌کند. در نمای بیرونی ساختمان، در نورپردازی منظره کاربرد دارد، در شب در فضاهای شهری برجستگی بصری ارائه می‌دهد و برای بیان معماری استفاده می‌شود.
۳. نورپردازی جانبی
حالت جانبی توزیع نور توجه فرد را به یک نقطه کانونی معین جلب می‌کند. آن‌ها به‌عنوان پانل‌های دیواری درخشان که معمولاً برای برندسازی در مکان‌های تجاری استفاده می‌شوند، یا فقط نور مستقیمی که به‌صورت افقی روی دیوارها و مراحل اجرا ثابت می‌شود تا جلوه‌ای چشم‌گیرتر داشته باشند، در طراحی ادغام می‌شوند.
نور و سایه در نورپردازی معماری
در نورپردازی معماری خوب، تمرکز بر نورها بدون توجه شدید به سایه‌ها غیرممکن است. هنگامی‌که یک جسم نورانی می‌شود، سایه‌هایی در اتاق ایجاد می‌کند که درنهایت بر روشنایی، زیبایی و عملکرد فضا تأثیر می‌گذارد. نور و سایه تضاد بصری در معماری ایجاد می‌کنند. آن‌ها مفهوم عمق را به عناصر و اشکال مختلف ساختار نشان می‌دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند اشکال و الگوهای جذابی را به سطوح ساختمان اضافه کنند.
نورهای طبیعی و مصنوعی در معماری
نور طبیعی و نور مصنوعی در نورپردازی معماری به یک اندازه اهمیت دارند.
الف) نور طبیعی:
نور طبیعی روز دارای مزایای متعددی ازجمله افزایش بهره‌وری و بهره‌وری انرژی است. بااین‌حال، به دلیل ماهیت متفاوت نور روز، نور مصنوعی برای تنظیم و استاندارد کردن سطح نور در طول روز مفید است. مقدار نور روز به چیزی بیش از نور مستقیم خورشید بستگی دارد. نورگیر پراکنده و نور منعکس‌شده بر روی سطوح همگی به نور روز در اتاق کمک‌می‌کنند؛ بنابراین، برنامه‌ریزی و طراحی مناسب برای به حداکثر رساندن نور طبیعی ضروری‌است. برای برداشت نور طبیعی روز، سازه‌های ساخته‌شده در جهت شمال و جنوب جهت‌گیری می‌شوند. این به پنجره‌ها و اتاق‌ها اجازه می‌دهد تا نور روز کافی را در طول روز دریافت کنند بدون اینکه برآسایش حرارتی اتاق که اغلب ناشی از نور مستقیم خورشید است تأثیر بگذارد.
ب) نور مصنوعی:
نور مصنوعی جزء اصلی نورپردازی معماری است. این نور طبیعی روز را تکمیل می‌کند تا اطمینان حاصل شود که فضا همیشه استانداردهای نور توصیه‌شده را دارد. در معماری و نور، نور مصنوعی سه کاربرد اصلی دارد: نورپردازی محیطی، نورپردازی وظیفه و نورپردازی تأکیدی به روشنایی کلی فضا کمک می‌کند، نور کافی برای انجام وظایف را فراهم می‌کند، بر روحیه اتاق تأثیر می‌گذارد، ویژگی‌های مهم و زیبایی‌شناختی سازه را چه در فضای داخلی و چه در نما برجسته و برجسته می‌کند. نور مصنوعی به‌طورکلی انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به کنترل سطوح نور و آزادی هنری در کاربردهای مختلف می‌دهد. این اجازه می‌دهد تا با لایه‌های مختلف نور، طرح‌های ثابت، دمای رنگ و طرح‌بندی آزمایش کنید.
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!
