معماری سبز یکی از گرایش ها و رویکرد های نوین است که در سال های اخیر مورد توجه عده زیادی از معماران جهان قرارگرفته. این که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد درپی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست یکی از نیازهای اساسی بشر در جهان کنونی میباشد. بحران افزایش آلودگی محیط زیست در اواسط دهه ۱۹۷۰ ، سبب تشکیل گروه های طرفدار و حامی محیط زیست گردید و مفهوم گسترده ای تحت عنوان پایداری پیگیریشده. اصطلاح پایداری برای نخستین بار در سال ۱۹۸۶ توسط کمیته جهانی گسترش محیط زیست تحت عنوان “رویارویی با نیازهای عصر حاضر بدون به مخاطره انداختن منابع نسل آینده برای مقابله با نیازهایشان” مطرح گردید و هر روز به ابعاد و دامنه آن افزوده می شود تا استراتژی های مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد.
معماریسبز یکی از مهمترین راههای رسیدن به پایداری در معماریاست. پایداری عبارت است از برآوردن نیازهای نسل حاضر بدون مخدوش ساختن توانایی نسل آینده در برآوردن نیازهای خودشان. یکی از رویکردها رسیدن به معماری پایدار که توسط جانگ جین کیم از دانشگاه میشیگان ییشنهاد شدهاست به ارائه سه قانون پایداری در معماری می پردازد. :
اقتصاد منابع، مرتط با کاهش، بازمصرف و بازیافت منابع طبیعی ورودی به یک ساختمان است، طراحی چرخه ی عمر نوعی شیوه شناسی برای تحلیل فرآیند ساختمان سازی و تأثیر آن بر محیط زیست فراهم می آورد، طراحی انسانی نیز بر تعاملات میان انسان ها و جهان طبیعت متمرکز میشود.
تعریف این نوع معماری سبز
اداره محیط زیست آمریکا، ساختمان سبز را اینگونه تعریف میکند:
“فرآیندی در جهت افزایش کیفیت ساختمان که در آن، ساختمان ها و مکان قرارگیری آنها از آب، انرژی و مصالح استفاده نموده و تاثیرات منفی ساختمان را روی سلامت انسان و محیط، از طریق مکان یابی بهتر، طراحی، ساخت، اجرا و نگهداری چرخه زندگی کامل یک ساختمان کاهش دهد..”
بنابراین ساختمان سبز، نه تنها به محیط زیست آسیب نمیرساند، بلکه به گونه ای مثبت در اکوسیستم مشارکت مینماید و حتی ممکن است به درمان اثرات ناشی از منظره ای آسیب رسان کمک نماید.
اهداف مهم معماری سبز
هدف از ایجاد ساختمانهایسبز بهبود یافتن آب و هوا، جلوگیری از اتلاف انرژی مصرفشده جهت سرمایشوگرمایش و جلوگیری از اثرات منفی ساختوساز بر محیطزیست است. ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی میکند کمک خواهد کرد و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد.
برخی از جنبههای مهم در این
۱_افزایش آسایش، قابلیت زندگی و بهره وری
۲_بهبود دوام، کیفیت و قابلیت نگهداری
۳_ثبات وضعیت محیط داخلی
۴_پس انداز هزینه به وسیله کم کردن هزینه زندگی
۵_پی بردن به گزینه های ساختمانهای با عملکرد بالای خورشیدی
۶_انتخاب زمینه مصالح ساختمانی سبز جهت ایفای نقش شما برای کمک به حفاظت محیط زیست
مزایای استفاده از معماری سبز
۱_استفاده از انرژی های طبیعی در مصرف روزمره
۲_استفاده از انرژی های تجدید پذیر برای تولید برق مصرفی
۳_استفاده از ضایعات و پساب در تولید آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز
۴_بهبودیافتن آب و هوا و جلوگیری از اثرات منفی ساختوساز بر محیطزیست
۵_طراحی با مصالح نزدیک به طبیعت
۶_استفاده از گیاهان طبیعی به عنوان الهام دهنده طراحی زنده
۷_به کارگیری شیوه های مناسب برای کاهش انرژی هدر تلفشده و یا کنترل آن و بهینه سازی مصرف انرژی
۸_اجتناب از صدمهرساندن به وضعیت اراضی بهمنظور سودبیشتر
۹_استفاده از مصالح قابل بازیافت غیر شیمیایی و مصالحی که سلامت انسان را به خطر نمیاندازد.
دستورالعمل اجرایی این نوع طراحی
در مناطق توسعهیافته ساخت و ساز کنید.
پروژه و نقشه های چند منظوره طراحی کنید.
ساختمان های قدیمی را بازسازی کنید.
از گیاهان بومی و اقلیمی با توجه به ویژگی های آنها بهره برداری گردد.
ساختمان ها را با توجه به حداقلرساندن فشردگی محیطی مستقر سازید و مناطق دستنخورده را حفظ کنید.
دسترسی به حمل و نقل عمومی ، مسیرهای عبور دوچرخه و دسترسی پیاده به خدمات اساسی براحتی فراهم باشد
اصول بسیار مهم در این معماری
۱) اصل حفاظت از انرژی
هر ساختمان باید به گونه ای طراحی و ساختهشود که نیاز ساختمان به سوخت فسیلی به حداقل ممکن رسد. ساختمان هایی که در تعامل با اقلیم محلی و در تلاش برای کاهشوابستگی به سوخت فسیلیساخته و بهرهبرداریمیشوند، نسبت به آپارتمان های عادی امروزی، حامل تجربیاتی منفردومجزا میباشند و در نتیجه، به عنوان تلاش های نیمه کاره برای خلق معماری سبز مطرحمیشوند. بسیاری از این تجربیات نیز بیشتر حاصل کار و تلاش انفرادی بوده است و بنابراین روشن است به عنوان اصلی پایدار در طراحیها و ساخت و سازهای جامعه امروز لحاظ نمیگردد.
۲) اصل کار با اقلیم
ساختمان ها باید به گونه ای طراحی شوند که قادر به استفاده از اقلیم و منابع انرژی محلی باشند. شکل ، نحوه استقرار ساختمان و محل قرارگیری فضاهای داخلی آن میتوانند به گونه ای باشد که موجب ارتقا سطح آسایش درون ساختمان گردد.
به عنوان نمونه هنگامی که چوب کمیاب و نایاب شد برای بسیاری از مردم امری طبیعی بود که در راستای کاهش نیاز به چوب، برای تولید گرما از گرمای خورشید کمک گیرند. یا شهرهای یونانی مکان شهر را به گونه ای تغییر دادند که از ورود سیل به شهر جلوگیری شود، و شبکه ای مستطیل شکل با خیابان های شرقی ـ غربی را احداث نمودند که به ساختمان ها اجازه جهت گیری به سمت جنوب و استفاده از نور مطلوب خورشید را میداد.
۳) اصل کاهش استفاده از منابع جدید
هر ساختمان باید بهگونه ای طراحیشود که استفاده از منابع جدید را بهحداقل برساند و در پایان عمر خود، منبعی برای ایجاد سازههای دیگر بهوجودآورد.
گر چه جهت گیری این اصل، همچون سایر اصول اشارهشده به سوی ساختمان های جدید است، ولی باید یادآورشد که منابع موجود جهان در محیط مصنوع فعلی بکارگرفتهشدهاند.
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!