۱۴ سبک عصر مدرن غربی
عصر مدرن به‌طور گسترده در ایالات‌متحده به‌عنوان دوره‌ای از ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۰ تعریف می‌شود. ساختمان‌ها یا مکان‌های آن دوره اغلب به آینده بدون اشاره آشکار به سابقه تاریخی نگاه می‌کردند. ویژگی‌های عملکردی، فنی یا فضایی بیان‌شده، اصول طراحی سبک عصر مدرن را بیان می‌کرد. معماری تولیدشده در این دوره اشکال مختلفی به خود گرفت و طیفی از ایدئولوژی پیچیده را نشان داد. اصطلاحات موجود در اینجا نشان‌دهنده وسیله‌ای برای طبقه‌بندی این منابع متفاوت بر اساس شباهت‌های طراحی هستند، اما به‌هیچ‌وجه قصد محدود کردن یا تعریف کامل آن‌ها را ندارند.
۱. سبک بروتالیست با ساختاری منحصربه‌فرد
ساختمان‌های بروتالیستی ظاهری بزرگ و عجیب دارند که بلافاصله آن‌ها را از سایر سبک‌های مستطیلی و مسطح متمایز می‌کند. پنجره‌ها به‌عنوان سوراخ در دیوارها یا به‌عنوان فضای خالی در اجزای جامد دیوارها در نظر گرفته می‌شوند. درواقع، ساختمان‌های بروتالیستی پوست ندارند. این را می‌توان به‌عنوان یک “معماری گوشت و استخوان” توصیف کرد. بتن ماده موردعلاقه است و همیشه در معرض دید قرار می‌گیرد و اغلب دارای سطح ناصافی است.
سازه، اغلب اسکلت بتنی، نیز به‌صراحت به نمایش گذاشته می‌شود. همان‌طور که در داخل ساختمان، لوله‌کشی و سایر خدمات نیز ممکن است، وجود داشته باشد. سطوح دیواری وسیع و آرام بانفوذهای سایه عمیق توده ساختمان قطع می‌شود. شکاف‌های عمودی ممکن است با دهانه‌های مستطیلی پهن یا دهانه‌های بلند با شکاف‌های افقی تضاد داشته باشند.
۲. سبک مدرنیسم کالیفرنیا در غرب
برای توصیف جنبش مدرنیستی در معماری که در کالیفرنیا، به‌ویژه لس‌آنجلس و منطقه اطراف آن، از دهه ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۰ تکامل یافت، استفاده می‌شود. از ویژگی‌های این سبک توجه به نشیمن در فضای باز، پلان‌های باز، سازه‌های مستطیلی که اغلب با قاب‌های فولادی ساخته می‌شوند و استفاده گسترده از شیشه است. معماران مرتبط با این سبک عبارت‌اند از: ریچارد نوترا، رودولف شیندلر، چارلز و ری ایمز، گوردون دریک، آلبرت فری، جان لاوتنر، پیر کونیگ و رافائل سوریانو. تصور عمومی از این جنبش معمولاً به عکس‌های جولیوس شولمن نسبت داده می‌شود، همان‌طور که در مجلات معماری و طراحی داخلی در طول دهه ۱۹۵۰ منتشر شد.
۳. سبک‌های معماری ساختارشکنی
ساختارشکنی توسعه معماری پست‌مدرن است که در اواخر دهه ۱۹۵۰ آغاز شد. این نظریه متأثر از نظریه «واشکنی» است که نوعی تحلیل نشانه شناختی می‌باشد. با تکه‌تکه شدن، علاقه به دست‌کاری سطح سازه، پوست، اشکال غیرطبیعی که به نظر می‌رسد عناصر معماری، مانند ساختار و پوشش را مخدوش و درهم می‌ریزند، مشخص می‌شود. نمای بصری تمام‌شده ساختمان‌هایی که «سبک‌های ساختارشکنی» را نشان می‌دهند با غیرقابل‌پیش‌بینی بودن و هرج‌ومرج کنترل‌شده مشخص می‌شود.
۴. سبک اکسپرسیونیست با طراحی هندسی
در ساختمان‌های نئواکسپرسیونیستی، وحدت با تداوم فرم به‌جای ابزارهای مناسب یا هندسی حاصل می‌شود. ازاین‌رو، منحنی‌های فراگیر، سطوح محدب، مقعر یا وجهی و تمایل به اجتناب از مستطیل شکل در هرجایی که عملی باشد. حتی ستون‌ها و پایه‌های سازه‌ای نیز ممکن است از ابعاد استاندارد باریک‌تر باشند، درنتیجه زوایای تند و شیروانی‌های نوک‌تیز نیز مشخص هستند. طاق‌ها به اشکال مختلف استفاده می‌شوند، اما طاق نیم‌دایره‌ای و طاق بشکه‌ای استفاده نمی‌شود. عدم وجود این‌ها تا حدی به دلیل ماهیت نیم‌دایره با “حرکت” یا “پویایی” سبک در تضاد است و تا حدی به دلیل هندسه بسیار واضح آن‌ها می‌باشد.
۵. سبک معماری و طراحی گوگی
سبک معماری و طراحی اولین بار در دهه ۱۹۵۰ در ایالات‌متحده رایج شد که با ساختمان‌های کنار جاده‌ای مانند کافی‌شاپ‌ها، هتل‌ها، پمپ‌بنزین‌ها و تابلوها مشخص شد. این سبک با فرم‌های برجسته و زاویه‌دار و استفاده شدید از فولاد، شیشه و نئون با الهام از عصر فضا، داستان‌های علمی تخیلی و فرهنگ ماشین مشخص می‌شود. اگرچه منشأ این اصطلاح ناشناخته است، گمان می‌رود که از کافی‌شاپ Googie در لس‌آنجلس، کالیفرنیا آمده باشد و از آن زمان برای توصیف طرح‌های مشابه استفاده‌شده است.
۶. سادگی و زیبایی با سبک بین‌المللی
سبک بین‌المللی با فقدان کامل زینت و اشکالی مشخص می‌شود که در آن‌ها اثرات جرم و وزن به خاطر اثر حجم خالص به حداقل می‌رسد. ازنظر ترکیبی، توازن قطعات متفاوت اغلب جایگزین تقارن محوری می‌شود. سقف‌های مسطح، سطوح دیواری صاف و یکنواخت و پنجره‌هایی با حداقل نمای بیرونی ازجمله ابزارهایی هستند که به‌وسیله آن‌ها می‌توان به آن اشاره کرد. ساختار اسکلت از فولاد یا بتن مسلح معمول است، اگرچه برخی از ساختمان‌های کوچک‌تر از چوب باروکش تخته‌های هم‌سطح استفاده می‌کنند.
هم برای حمل طبقات بالا به خارج از ستون‌های تکیه‌گاه و هم برای بالکن‌ها و سایر ویژگی‌های برآمده از اصل کنسول استفاده زیادی می‌شود. سطوح دیوار از هر ماده‌ای به‌جز چوب معمولاً گچ کاری شده و سفیدرنگ می‌شوند. بتن تقریباً هرگز در معرض دید قرار نمی‌گیرد. افقی بودن در پنجره مشخص‌شده و یک راستا بودن غالب است، اگرچه پنجره‌های دایره‌ای، سطوح منحنی و فرم‌های استوانه‌ای گاهی به‌عنوان عناصر کنتراست ظاهر می‌شوند.
۷. سبک مدرن متأخر و تفاوت آن با سبک بین‌المللی
تقریباً تمام آنچه قبلاً در مورد سبک بین‌المللی گفته شد تا حدی در معماری مدرن متأخر صادق است. تفاوت اساسی این می باشد که درحالی‌که یک ساختمان سبک بین‌المللی عقلانی است، یا حداقل شباهتی از عقلانیت دارد، یک ساختمان مدرن متأخر تمایل به بلاغی دارد. به این معنا که یک یا چند ابزار مانند؛ مبالغه، تکرار و پارادوکس را در بر خواهد گرفت، یعنی ازنظر معماری، اغراق در ساختار، تکرار یک فرم تا حدی که شکل خود را از دست بدهد و به‌سادگی بخشی از یک الگوی کلی می‌شود. درحالی‌که در ساختمان‌های سبک بین‌المللی مقیاس با دهانه‌ها نشان داده می‌شود، در ساختمان مدرن متأخر ممکن است بسیار مبهم باشد، زیرا مفصل‌بندی دیوار پرده‌ای شیشه‌ای توسط طبقات پشت آن کنترل نمی‌شود.
۸. سبک مدرن میانه قرن
این سبک به سبک معماری، طراحی داخلی و محصول اشاره دارد که به‌طورکلی روندهای اواسط قرن بیستم از ۱۹۳۳ تا ۱۹۶۵ را توصیف می‌کند. این اصطلاح برای اولین بار در کتاب “مدرن میانه قرن” توسط کارا گرینبرگ استفاده شد. در معماری، سبک مدرن میانه قرن با سبک بین‌المللی و جنبش‌های باهاوس، کار فرانک لوید رایت و میس ون مشخص می‌شود. در طراحی، مبلمان و اشیاء شیک به سبک اسکاندیناوی تأثیرگذار بودند.
۹. نظم و دقت در معماری با سبک میزیان
برگه‌های مستطیلی با حداکثر نظم و دقت، یک الگوی مدولار که توسط قاب سازه ایجادشده (که معمولاً از فولاد می‌باشد، اگرچه مقررات آتش‌سوزی ممکن است باعث می گردد آن با بتنی پوشانده شود)، دیوارهای شیشه‌ای و تقارن کلی، معماری میزی را مشخص می‌کند. در ساختمان‌های مرتفع، دیوارهای طبقه همکف پشت ستون‌های بیرونی قرار دارند.
پله‌های بیرونی عریض و شبیه معبد هستند. گاهی اوقات از طریق حذف رایزرها به آن‌ها یک حالت شناور داده می‌شود. یک نوع سقف خاص میزی از یک دال آویزان شده از تیرهای خارجی تشکیل‌شده است که فقط در انتها نگه‌داشته می‌شوند. سطوح بتنی و آجری در معرض دید قرار می‌گیرند.
۱۰. سبک طراحی جنبش مدرن
جنبش مدرن شامل مجموعه‌ای از جنبش‌ها و پیشرفت‌های معماری است که از بقایای سبک و خلاقانه دوره‌های آرت نوو، کوبیسم و آرت دکو ناشی می‌شود. آزمایش‌های فرو بتن فرانسوی؛ برنامه‌های سلامت آمریکا و طراحی صنعتی؛ مبانی اجتماعی و سیاسی ساخت‌گرایی روسی که به ساختمان‌های «کارکردگرا» سبک بین‌المللی و تنوع منطقه‌ای مهم آن منجر می‌شود.
۱۱. سبک Streamline Moderne در معماری
Streamline Moderne یک سبک افقی است. در فرم کلی ساختمان به‌عنوان یک قاعده و همیشه در ارتفاعات اصلی شکل افقی غالب می‌باشد. در صورت استفاده در قسمت ورودی از شکل عمودی استفاده می‌شود. این‌یک سبک شامل؛ سطوح منحنی، دیوارهای انتهایی منحنی، گوشه‌های منحنی، حفره‌های منحنی و برآمدگی‌های استوانه‌ای است. این سبک کاملاً بدون زینت می‌باشد. پشت‌بام‌ها مسطح و آهکی هستند. دیوارهای آجری یا بتنی، معمولاً گچ کاری می‌شوند. بلوک شیشه‌ای برای شفافیت و کنتراست بافت بسیار استفاده می‌شود.
۱۲. سبک معماری فرمالیست جدید
ساختمان‌های فرمالیسم جدید معمولاً بلوک‌های مستقل با ارتفاعات کاملاً متقارن بوده و خطوط آسمان هم‌سطح هستند. ساختمان اغلب در بالا توسط یک دال سقف سنگین و بیرون زده مشخص می‌شود. سطوح دیوار همیشه صاف و اغلب براق هستند، طیف وسیعی از مواد طبیعی و مصنوعی برای روکش استفاده می‌شود. تکیه‌گاه‌های ستونی نسبت به سبک‌های بین‌المللی و میزیان ضخیم‌تر و کاملاً مدل‌سازی شده هستند. درحالی‌که قوس در هردوی آن‌ها وجود ندارد در اشکال مختلفی ظاهر می‌شود.
۱۳. سبک ارگانیک یک فلسفه معماری
معماری ارگانیک یک فلسفه معماری است که هماهنگی بین سکونت انسان و جهان طبیعی را رایج می‌کند. این امر از طریق رویکردهای طراحی که هدف آن‌ها همدلی و ادغام مناسب با یک محیط است به دست می‌آید، بنابراین ساختمان‌ها، مبلمان و محیط اطراف بخشی از یک ترکیب یکپارچه و مرتبط می‌شوند. فرانک لوید رایت برای اولین بار در مقاله‌ای برای Architectural Record در آگوست ۱۹۱۴ از اصطلاح “معماری ارگانیک” استفاده کرد. او نوشت که ایده آل یک معماری ارگانیک یک ساختمان حساس و منطقی است که سبک خود را مدیون یکپارچگی است.
۱۴. سبک پست‌مدرن با طراحی خاص و زیبا
سبک پست‌مدرن، اگر بتوان چنین چیزی نوشت، به فضای زیادی نیاز دارد، زیرا شامل تعدادی زیر سبک یا حالت است و اصل اصلی آن التقاط، انتخاب و استفاده از ویژگی‌هاست. با توجه به فرم کلی، ممکن است به یاد داشته باشید که یک معمار پست‌مدرن ایده خود را به‌عنوان “یک سوله تزئین شده” توصیف می‌کند. سقف، ممکن است از هر نوع، مستطیل یا منحنی باشد. سقف‌های شیب‌دار اغلب، به خاطر اثر، شیب تندتری نسبت به عملکرد دارند. ازجمله رایج‌ترین کلیشه‌های این سبک می‌توان به سقف‌های هرمی شکل که روی آلاچیق‌ها یا برجک‌های مربعی قرارگرفته‌اند و شیروانی اشاره کرد. دایره برای کنتراست بسیار استفاده می‌شود. ممکن است یک پنجره گرد بزرگ در نما وجود داشته باشد.
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!
