بافت فرسوده و ناپایدار و انواع آن ها

منظور از بافت فرسوده و ناپایدار چیست؟

بافت فرسوده و بافت ناپایدار در معماری این گونه تعریف می شود:

بافت فرسوده: به بلوک هایی اطلاق می‌شود که هر سه شرط ذیل را دارا باشند:

1. ناپایداری: ۵۰% از بناهای موجود در بلوک، ناپایدار بوده و از استحکام لازم برخوردار نباشند.
2. نفوذناپذیری: حداقل ۵۰% معابر بلوک، دارای عرض کمتر از ۶ متر باشد.
3. ریزدانگی: حداقل ۵۰% عرصه ساختمان‌ها در آن بلوک شهری مساحتی کمتر از ۲۰۰ مترمربع داشته باشند.

سه دسته مهم بافت های فرسوده

1. بافت‌های دارای میراث فرهنگی
2. بافت‌های شهری (فاقد میراث فرهنگی)
3. بافت‌های حاشیه‌ای (سكونتگاه‌های غیررسمی)

ضوابط مربوط به بافت فرسوده

در طرح تفصیلی جدید پلاک‌های بیش از ۱۵۰ متر که پروانه ساخت و ساز می گیرند، یک طبقه تراکم تشویقی هم دریافت می کنند و به پلاک های ریز دانه بیش از ۱۵۰ متر که تجمیع شوند ۲ طبقه تراکم داده می شود.

نقش بلوک شهری در برنامه ریزی شهری

بلوک شهری (City block) یا به اختصار بلوک به اجزای طراحی و برنامه‌ریزی شهری گفته می‌شود که کوچکترین جز شهر محسوب می‌شود، که توسط خیابان‌های اطراف محصور شده‌ باشد. بلوک‌های شهری فضایی است که توسط ساختمان‌های شهر ایجاد می شود و ابتدایی‌ترین واحد بافت شهری محسوب می‌گردد. یک بلوک شهری می‌تواند مجموعه‌ای از یک یا تعدادی زمین یا ساختمان با مالکیت‌های مستقل باشد.

سه شاخص بافت ناپایدار

بافت ناپایدار دارای یكی از سه شاخص ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری است اما بافت فرسوده هر سه این شاخص‌ ها را با هم دارد.

تعریف بلوک ناپایدار:
بلوک های شهری که حداقل ۵۰ درصد از ساختمان های آن ها غیر مقاوم باشند. (شورای عالی شهرسازی و معماری)

ضوابط بافت ناپایدار:
به حداقل مساحت قطعه تک پلاک یا تجمیع ۱۵۰ متر به بالا، یک طبقه تشویقی تعلق می گیرد.

برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!