موضوعات مهم آیین نامه ساختمان
چه موضوعاتی در آیین نامه ساختمان وجود دارد؟
آشنایی با آیین نامه ها و مقررات حوضه بندی و به کار گیری موثر آن ها، نزد عده ی زیادی از متخصصان، شاخه ی جدیدی از حرفای معماری محسوب می شود. طراحان باید هر روزه طرح های نوی را آغاز کنند و از آیین نامه های ساختمانی، به عنوان حداقل استانداردهای موجود برای تأمین سلامتی و ایمنی کاربران ساختمان ها استفاده ببرند. سرپیچی از این آیین نامه ها، نقض قانون محسوب می شود و از طرف دولت مجازات هایی به همراه داشته و در شدیدترین حالات، ممکن است به دعوی های کیفری و مدنی بیانجامد.
آیین نامه ها، نوعاََ به تعداد زیادی بند، زیر بند و فصل تقسیم می شوند. بندها که بیشترین تأثیر را بر طرح ها دارند، شامل فصولی در مورد انواع بناها، دسته بندی نوع سکونت ها، خروجی های اضطراری و از این قبیل موضوعات هستند. مابقی فصل های اغلب آیین نامه ها، روی استانداردهای مصالح ساختمانی و سیستم های ساختمانی تأكید می کنند.
برای مثال، در این فصول می توان اطلاعاتی پیرامون فولاد، بتن و استانداردهای ساختمانی سنگی یافت. همچنین طراحی در برابر زلزله و معیارهای بار برف در آب و هوای سرد، مورد توجه قرار می گیرد. در ضمن، به این آیین نامه های مرجع، آیین نامه های محلی نیز افزوده می شود که توسط مؤسساتی تدوین شده که آیین نامه ها را می آزمایند. در این مؤسسات، ایالاتی که دارای مدارک منظم و ثبت شده ای هستند، آیین نامه ها را تدوین می کنند.
دلیل تدوین مقررات آیین نامه ساختمان
هرکجا مقررات حوزه بندی از صلاحیت قانونی برخوردار باشد، این مقررات نوع مجاز بنا را که قرار است در سایت واقع شود، تعیین می کنند. دلیل تدوین این مقررات، آن است که در شيوهی متداول، انواع بناها از کاربردها تفکیک می شوند. خانه ها، از آپارتمان های محل سکونت چند خانواده، جدا شده اند و ساختمان هایی که به منظور فعالیت های تجاری و اداری ساخته می شوند، به مناطق خاص اختصاص یافته اند.
اخیراََ روند معمول در تفکیک ساختمان ها، بر پایه ی بازبینی به نتایج مثبتی رسیده است که باید از طریق دسته بندی کاربردهای خاص ساختمان در مکان های همجوار، به نتیجه برسد. این مکان ها، گاهی در یک ساختمان قرار دارند (برای مثال، در ساختمان های چند کارکردی). از آنجا که جوامع، همواره رو به تکامل و تغییر بوده و هرچه بیشتر بر پایه ی دانش و اطلاعات استوار می شوند؛ در این حالت، می رود تا به تدریج مفاهیم اولیه ی «حوزه بندی» مورد بررسی مجدد قرار گیرد.
چه بسا محل سکونت افراد در نزدیکی محل کار آن ها قرار داشته باشد؛ در حالی که این امر، بر نحوه ی زندگی آن ها تأثیری نمی گذارد. روی این اصل، بهترین كار، احداث تأسیسات صنعتی در مناطق مجزا است که با مفاهیم اولیه ی حوزه بندی سازگاری دارند. پیچیدگی مقررات حوزه بندی، به طور مستقیم بستگی به ابعاد شهری دارد که قرار است در آنجا به اجرا درآیند. طبیعی است که شهرهای بزرگ دارای مقررات حوزه بندی پیچیده ای هستند.
مقررات ساختمانی شهر های کوچک
در حالی که شهرهای کوچک، مقررات بسیار ساده ای دارند. مقررات حوزه بندی، نه تنها نشان دهنده ی نوع بنای احداثی در یک مکان خاص هستند؛ بلکه موارد دیگری نظیر پارکینگ، منظره پردازی، عقب نشینی ها، کنترل و هدایت آب باران، شيوه ی جدول کشی و غیره را نیز مطرح می سازند.
مقررات حوزه بندی، ارتباطی تنگاتنگ با آیین نامه های ساختمان ها دارد؛ چرا که به الگوی ساختمان سازی در یک شهر شکل می دهند و روی همین اصل نباید اهمیت آن ها را دست کم گرفت. بررسی دقیق آیین نامه ها و مقررات، به صرفه جویی در وقت و هزینه ی طراحی می انجامد که در چنین حالی، دیگر جایی برای نگرانی آن ها باقی نمی ماند.
برخی از مقررات مهم آیین نامه ساختمانی به شرح زیر است:
- رعایت ۶۰ درصد ساخت زمین (۶۰ درصد از مساخت کل زمین می توان ساختمان ساخت و مابقی باید جزء حیاط باشد).
- رعایت حقوق همسایگی ( هیچ بازشویی نباید در زمین همسایه قرار گیرد).
- مسیر ناودان ها باید به سمت حیاط در چاه یا باغچه باشد نه به طرف کوچه و خیابان.
- از ایجاد پله، بالکن و رمپ در کوچه و خیابان باید جلوگیری شود (در صورت نیاز طبق آیین نامه ساختمان).
برای طراحی داخلی، طراحی نقشه و طراحی نما ساختمان می توانید سفارش خود را به صورت آنلاین در سایت ما ثبت کنید!!
